Το παρεκκλήσιο αυτό, κτίστηκε και τοιχογραφήθηκε το 1474 με δαπάνη του ιερέα Βασίλειου Χάμαδου. Ο ιερέας εικονίζεται πάνω από την κτητορική επιγραφή, συνοδευόμενος από τη σύζυγο και τις δύο θυγατέρες του, να προσφέρει ομοίωμα της εκκλησίας στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Ζωγραφίστηκε από έναν ντόπιο ζωγράφο, τον Μηνά, που καταγόταν από την περιοχή Μαραθάσας, και είναι πλήρως διακοσμημένη με μοναδικές αγιογραφίες που αποτυπώνουν σκηνές από τη ζωή του Χριστού και των Αγίων, καθώς και τον Εορταστικό Κύκλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η αρχιτεκτονική του ναού ακολουθεί την παραδοσιακή βυζαντινή μορφή των εκκλησιών της περιοχής, με μονόκλιτο κτίσμα και επικλινή στέγη, που είναι χαρακτηριστική των εκκλησιών που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές. Το σχήμα του ναού είναι απλό και λιτό, και η αψίδα του ναού προεξέχει στα ανατολικά με ημικυκλικό σχήμα, ενώ το κάτω μέρος της αψίδας ενσωματώνεται σε ευθύ ανατολικό τοίχο. Η εκκλησία έχει τρεις θύρες, μία σε κάθε πλευρά του ναού (βόρεια, δυτική και νότια), ενώ ο ημικυκλικός τοίχος της αψίδας περιέχει στενό άνοιγμα.

Η εκκλησία είναι πλήρως ζωγραφισμένη και οι τοιχογραφίες έχουν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση, παρά τη φθορά που υπέστησαν από τη διάβρωση του σοβά και την εισροή υδάτων, κυρίως στις περιοχές των αετωμάτων. Στο δυτικό αέτωμα, η τοιχογραφία της Σταύρωσης έχει υποστεί φθορά από την υγρασία, ενώ στην ανατολική πλευρά τοιχογραφίες που απεικονίζουν την Ανάληψη, επίσης έχουν καταστραφεί λόγω των καιρικών συνθηκών. Στην αψίδα του ναού, η Θεοτόκος εικονίζεται ως δεομένη, έχοντας τον Χριστό σε στηθάριο ανάμεσα στους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Οι τοιχογραφίες που σώζονται στο εσωτερικό της εκκλησίας θεωρούνται έργο του ίδιου ζωγράφου που δημιούργησε και την εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην αχιβάδα πάνω από τη νότια θύρα. Ο Μηνάς, ακολουθεί πιστά την παράδοση της βυζαντινής τέχνης, επηρεασμένος από τη Μακεδονική Σχολή, με έντονες γεωμετρικές γραμμές και απλοϊκή απόδοση των μορφών.

Το παρεκκλήσιο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πέραν της πνευματικής του αξίας, είναι ένας πολιτιστικός θησαυρός, που εντάσσεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιά της ΟΥΝΕΣΚΟ και αποτελεί σημαντικό παράδειγμα της κυπριακής βυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής.